H πρώτη αεροφωτογράφηση χρονολογείται πριν από περισσότερα από εκατόν πενήντα χρόνια.
Το 1858, ο Gaspard-Félix Tournachon, ο οποίος χρησιμοποίησε το ψευδώνυμο Nadar, συνέλαβε τις πρώτες αεροφωτογραφίες, φωτογραφίζοντας το Παρίσι από ένα αερόστατο σε υψόμετρο 487,68m.
Δύο χρόνια αργότερα, η αεροφωτογράφηση ήρθε στις Ηνωμένες Πολιτείες μέσω του James Wallace Black, ο οποίος πήρε φωτογραφίες από ένα αερόστατο πάνω από τη Βοστώνη, το 1860.
Καθώς η φωτογραφική τεχνολογία προχώρησε – με ρολό φιλμ, ελαφρύτερες κάμερες και μεγάλες λήψεις κλείστρου – κατέστη δυνατή η τοποθέτηση φωτογραφικών μηχανών σε μη επανδρωμένα ιπτάμενα αντικείμενα.
Μεταξύ 1887 και 1889, ο Arthur Batut έβγαλε εναέρια πλάνα του Νότου της Γαλλίας χρησιμοποιώντας απλά ένα χαρταετό, μια κάμερα και μια ασφάλεια.
Ο Τζορτζ Ρ. Λόρενς χρησιμοποίησε μια παρόμοια τεχνική για τη φωτογράφηση ζημιών, από δύο χιλιάδες πόδια πάνω, από το σεισμό του Σαν Φρανσίσκο του 1906.
Το 1908, ο Julius Neubronner, ο οποίος είχε χρησιμοποιήσει περιστέρια στην εργασία του ως φαρμακοποιός, υπέβαλε δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για μια μικροσκοπική κάμερα που θα μπορούσε να φορεθεί από ένα περιστέρι και θα ενεργοποιηθεί από έναν μηχανισμό χρονισμού.
Τα περιστέρια χρησιμοποιήθηκαν επίσης από τους Γάλλους για να συλλάβουν τη θέση του γερμανικού στρατού στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, κυρίως στη Μάχη του Verdun και στη Μάχη της Somme.
Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, η C.I.A. ανέπτυξε τη δική της κάμερα για περιστέρια. Οι προδιαγραφές της παρέμειναν απόρρητες για πολλά χρόνια.
0 Comments